
Eftir kirkjugongd í Berliner Dom í morgun - sunnudagin 30. apríl - var ein løta til matna og annars at taka sær av løttum. Sólin sá; og hóast kalt var í skugganum, leitaðu næmingar og lærarar sær eftir sólini.
Tess vegna, elskaðu mínir, líkasum tit altíð hava verið lýdnir, so arbeiðið, ikki bert sum tá ið eg eri hjástaddur, men nú nógv meira, tá ið eg eri frástaddur, upp á tykkara egnu frelsu við ótta og bivan;
Fil. 2,12
Tann, sum gevur fyri at móttaka, hevur ikki givið.
Lucius Annaeus Seneca